Lieve Trix, kinderen en kleinkinderen,

Ineens moest ik aan jullie denken. Was benieuwd hoe het met jullie ging. Toen vond ik het bericht dat Lou overleden is. Ik heb zulke fijne herinneringen aan jullie. Jullie hebben mij super lief opgevangen toen mijn ouders gingen scheiden. Ik was veel bij jullie. Leuke dingen doen, logeren en gezellig met zijn allen eten. De leukste herinneringen die ik heb aan Lou zijn samen op de bank Slechte Tijden, Rotte Tijden kijken en die keer in de snoepwinkel. Mijn zusje en ik mochten wat lekkers uitzoeken maar elke keer vond Lou dat we met te weinig bij de kassa kwamen. ‘Ik zie niks’ zei hij dan en dan moesten we meer uitzoeken waardoor we uiteindelijk met een hele lading thuis kwamen. Scheveningen, ballet in Amsterdam met Trix en de vakanties samen. Prachtige herinneringen.

Ik wens jullie heel veel sterkte met dit verlies.

Liefs,

Ilona

×Close geplaatst op 10 november 2021 door Ilona Weber

Ruim 45 jaar geleden paste ik op Suzanne. Ik was een jaar of 15 en ging eerst op de oudezijds oppassen samen met Trudie. Later in de Paramaribostraat paste ik alleen of samen met mijn vriendin Ria op Suzanne. De ene keer pasten wij op of hielpen wij in de winkel. Ik heb daar mooie en byzondere herinneringen aan. Was best apart om daar in "de warme buurt" te werken. Veel gelachen met Lou in de winkel, hele diverse clientèle. Ook heel wat Hollandse molens en sloffen sigaretten verkocht aan toeristen. Terug in zijn Skoda,door de stad heen scheuren, altijd even stoppen om bloemen te kopen voor Trix. Zowel in thuis als in de winkel was het super gezellig en altijd lachen. Zowel met Trix als Lou. De laatste jaren zagen wij elkaar eigenlijk alleen bij de feestjes van tante Loes. Maar de mooie herinneringen aan Lou draag ik met mij mee. Lieve Trix, Yuri en Barbara, Suzanne en de kleindochters , ik wens jullie veel kracht en sterkte toe om dit plotselinge verlies van Lou in jullie leven te kunnen dragen. Ik weet zeker dat alle mooie gezamenlijke herinneringen die jullie gemaakt hebben hierbij kunnen helpen. Groetjes en liefs Carla

×Close geplaatst op 13 oktober 2021 door Carla Smeets

Lieve Trix, kinderen en kleinkinderen,
Als iemand overlijdt en je wilt je medeleven delen, verval je meestal in cliché's, die over het al gemeen recht uit het hart komen, maar nooit de lading schijnen te dekken waardoor woorden altijd te kort lijken te schieten. Maar ze zijn allemaal waar, de cliché's; Wat een verschrikkelijk nieuws en zo onverwacht... Waarom hij? ...Wat zullen jullie hem onbeschrijflijk missen.. En jullie hadden nog zo veel plannen samen...
Voor mij schieten woorden ook te kort en ik kan alleen maar wensen dat jullie vele goede herinneringen uiteindelijk het verdriet zullen gaan overschaduwen, wat nu niet denkbaar lijkt.
Ook ik heb leuke herinneringen aan Lou, o.a. toen ik een keer was uitgenodigd bij Trix en Lou voor een avond waarop het Nederlands elftal speelde, ik zat niet zo lekker in mijn vel, maar werd verwelkomd met een grote glimlach en een dikke omhelzing, het werd een hele gezellige avond en ik ging met een glimlach naar huis.
Ook onze families delen gezamenlijke herinneringen; Trudy werkte in de winkel op de Oudezijds en Hen speelde zaalvoetbal met Lou, Car paste op de kinderen.Mijn zonen Bruce en Joep hadden ook een leuke herinnering, Bruce in de winkel Siempre en Joep was een keer een dag met Lou op stap geweest waar hij heel enthousiast over vertelde.
Uit naam van mezelf en mijn zonen wens ik jullie heel veel sterkte. Veel liefs, Wilma

×Close geplaatst op 13 oktober 2021 door Wilma Smeets

Beste Trix en familie,
Afgelopen donderdag hoorde ik dat Lou onverwachts was overleden. Dit moet een schok zijn geweest om zo plotseling uit jullie leven te worden gehaald. Het was een tijdje geleden dat ik hem gesproken had en leek goed met hem te gaan. En nu….. stilte de grote kleine man is niet meer. Ja toen ik hem leerde kennen was hij groot in omvang en leerde hem kennen als een joviale goedlachse en met veel humor bedeelde man. Zeker met een klein hartje als hij het over jullie had. Hij sprak dan ook altijd trots over jullie.
Wij ( Huub, Ronald en ik ) hebben destijds naast het harde werk veel gelachen en leuke momenten gekend.
Nu is hij niet meer en ik wens jullie veel sterkte met dit grote verlies.

Rust zacht.
Bart

×Close geplaatst op 10 oktober 2021 door Bart van Sprang

Lieve Trix,
Wat een schrik toen ik de kaart kreeg en ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Als ik aan herinneringen denk dan vooral de wintersport vakanties die we met z'n allen gedaan hebben met uitzondering die naar Finland, wat hebben we daar gelachen in het bejaarden hotel. Alleen terugreis was minder we kwamen met de boot in een orkaan op de Oostzee. En zo zijn er heel veel mooie herinneringen. Die blijven altijd.
Liefs van
Carla Stipkes

×Close geplaatst op 10 oktober 2021 door Carla Stipkes

Lieve Trix en familie,
Wij willen jullie veel sterkte wensen met het verlies van Louis.
Wij missen hem nu al,
Willem Jan en Ria

×Close geplaatst op 08 oktober 2021 door Ria Van Houten de Zwart

Een gewone dan uit het leven van Paul en Wubie 1986.

Voor we naar de winkel gingen, even langs bij Lou.
Een blij begin van de dag.
Want het werd altijd dollen tussen die twee.

Een klant komt binnen voor sigaretten, dan begint het toneelspel van de heren.
Lou vraagt aan Paul; Collegee, hebben wij Stuyvesant.
Paul begint bij de A, nee, dat is niet goed. B, ook niet goed en verder zo het alfabet af.
Brullen die twee.

Wat zal ik je missen vriend.
Ik denk dat Paul je opwacht.

Liefs, Wubie

×Close geplaatst op 07 oktober 2021 door Wubie Meijer van Kilsdonk

Lieve familie,

Wat een bijzondere man was Lou. Een man vol tegenstrijdigheden. De voor een Amsterdammer als hij voor de hand liggende combinatie van een grote bek met een heel klein hartje. Zakelijke ruziemaker, maar lief en zorgzaam als het om familie en vrienden ging. Zwartkijker en tegelijkertijd rasoptimist. Een onwijs joviale gast, maar ook een beroepspiekeraar. Het zijn slechts een aantal dingen die me direct binnenvallen als ik aan Lou denk. "Hé oud!", "Gabber", "Snoepie", "Marnixje". Zo noemde hij me tijdens onze vele telefoongesprekken. Wat zal ik dat verschrikkelijk missen.

Ons contact begon zakelijk, maar werd al snel vriendschappelijk. Dat lag niet voor de hand met de meer dan 30 jaar leeftijdsverschil tussen ons, maar dat was geen issue. Lou was mijn oudste vriend. We deden zaken, hadden veel lol en spraken ook veel over serieuze zaken. Ik herinner me de vele gesprekken die we hadden voor de niertransplantatie. Hoe redelijk goed het nu eigenlijk leek te gaan...

En nu is hij er toch zomaar tussenuit gepiept. Wat zal het gemis voor jullie enorm zijn. Lou was niet groot, maar oh zo aanwezig. We denken aan jullie en steunen jullie waar we kunnen!

En ook ik zal hem zoals gezegd ontzettend missen. Wat zou het mooi zijn als er een betere plek is, waar hij naartoe is gegaan. En dat hij lol maakt en een feestje bouwt...

Proost lieve vriend!


Marnix

×Close geplaatst op 06 oktober 2021 door Marnix Schoeman