Lieve Frits, broers en zussen,
Wat een prachtige afscheidsdienst hebben jullie aan jullie moeder gegeven! Met ontroerende verhalen en herinneringen waarin zij heel herkenbaar door jullie is neergezet als de liefhebbende, zorgende, maar ook regelende en opvoedende moeder, die tot het allerlaatst zelf de touwtjes in handen wilde houden. Diep respect voor de manier waarop jullie haar tot het laatst hebben gesteund. Ik ben heel blij dat ik haar gekend heb!
Ook de liederen die gezongen zijn, prachtig, en horen tot mijn favorieten.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal de komende tijd en Frits, ik hoop dat we elkaar in de Wester bij een Cantate Dienst weer eens ontmoeten!
Liefs,
Froukje

×Close geplaatst op 07 april 2015 door Froukje van Eijk

Beste familie Huffnagel,

Om te beginnen: gecondoleerd met het overlijden van Tini.

Tini heb ik leren kennen als tweede kosteres van de 'Groene-of Willibrordkerk'. Daar was zij regelmatig aanwezig als gastvrouw en om assistentie te verlenen bij reguliere- maar ook trouw en uitvaartbijeenkomsten. Zoals gezegd: een gastvrouw die ook wel streng kon zijn als onze kinderen te druk werden na een viering op zondag en de kerk als speelplaats zagen.... Als cantor-organist tussen 1990-2000 van de kerk kwam ik haar natuurlijk vaak tegen. Ook ontmoette ik haar regelmatig op de tennisbaan waar ik met Gert-Jan de Bruin aan het ballen was. Humor, vrolijkheid en lachsalvo's over de banen! Een mooie tijd! In 1997 zat ik naast haar in het vliegtuig naar Jordanië en Israël. Via de kerkelijke gemeente was deze reis georganiseerd. Zij had toen net haar man Hans verloren en was daar nog zeer verdrietig van. We hadden daar goede gesprekken over. Sinds 2000 woon ik in Zwolle en je verliest elkaar dan uit het oog. Een enkele keer kwam ik nog in de 'Groene kerk' om een uitvaart bij te wonen en zag haar dan weer. Altijd hartelijk, belangstellend, warm. Helaas lukte het mij niet haar uitvaartdienst bij te wonen vandaar nu ook dit schrijven waarin ik haar nog helemaal terugzie als die actieve betrokken vrouw.
Volgens mij leefde zij vanuit hoop en verwachting die ze ontleende aan het geloof. Ik hoop van harte dat haar blijmoedigheid en vertrouwen de familie zal steunen in deze moeilijke tijd. Met een groet van Theo Tobé.

×Close geplaatst op 24 maart 2015 door Theo Tobé

Beste Rogier, Martijn, Lotte en Frits,

Nu pas hoorden wij van het overlijden van jullie moeder. Wij willen jullie van harte onze deelneming betuigen bij dit verlies, zeker ook uit naam van onze moeder, Agnes, die dit zelf niet meer kan verwoorden, doordat zij sinds een paar jaar lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Jullie moeder (‘Tante Tini’ zoals we haar vroeger noemden) is in al die jaren sinds we in de Faljerilstraat naast elkaar woonden een trouwe vriendin van onze moeder gebleven. In de eerste moeilijke jaren na de scheiding van onze vader en moeder heeft zij Agnes vaak in woord en daad gesteund, en in de vele jaren daarna bleven ze trouwe bridge-vriendinnen, in het gezellige bridge-clubje op de maandagmiddag. Voor onze moeder was dit altijd een van de lichtpuntjes in de week. Uit naam van Agnes willen wij onze dank en waardering hiervoor uitspreken! Het onderstreept de woorden in de overlijdensannonce: ‘een leven in het teken van zorgzaamheid voor iedereen in haar omgeving’.
Zo'n half jaar geleden ben ik, geheel toevallig, jullie moeder nog een keer tegengekomen toen ik door de Faljerilstraat fietste. We hebben een hele tijd staan praten, en allerlei herinneringen opgehaald. Ik zal die ontmoeting koesteren!
Wij wensen jullie veel sterkte bij dit verlies, en hopen dat jullie in dankbaarheid kunnen terugkijken op het leven van jullie moeder Tini – zij was een goed mens!

Mede uit naam van Anne Marie en Eveline, een hartelijke groet van Gijs Mojet.

×Close geplaatst op 18 maart 2015 door Gijs Mojet

Wij hebben Tiny gekend als een van de meiden van de familie Ligtermoet in Ermelo, maar hebben haar pas goed leren kennen nadat haar zusje Coby opgenomen werd op Veldwijk. Wij waren de directe buren van Coby en Lou in de Bosbeslaan in Ermelo en herinneren Tiny en Hans en hun kids van de vele verjaardagen aldaar.
De tijd vliegt voorbij. maar herinneringen blijven zowel in je geheugen maar ook in de vorm van foto's en films. Soms zelf nog in een droom.
Dag Frits, veel sterkte en het ga je goed!
Joop & Mildred

×Close geplaatst op 16 maart 2015 door Joop en Mildred Schmeitz

Kinderen, klein- en achterkleinkinderen van inderdaad een actieve moeder en (over)grootmoeder,

Ik ben helaas wat verlaat met te reageren op uw uitnodiging om persoonlijke herinneringen te zenden. Ten tijde van de bouw van de woningen in de Faljerilstraat woonde ik aan de Rijnsburgerweg ter hoogte van Posthof en was met haar verbonden aan kerkelijk Oegstgeest. Vele jaren maakten wij beiden deel uit van het college van ontvangst en collectanten bij de kerkdiensten in de toenmalige Pauluskerk en de Groene Kerk. Opvallend was dat zij al spoedig bijna iedereen kende, hartelijk en spontaan begroette en een goede dienst wenste. Haar ontging bijna niets als een iemand hulp nodig had en met arendsoog keek zij of iedereen wel een (nu) liedboek had. Als voormalig voorzitter van de toenmalige jeugddienstcommissie in Oegstgeest was ik die 10 jaar al aardig met de kerkelijke gemeente vergroeid. Tini en ik vroegen de roostermaker als vast team te mogen fungeren en zo ontstond een hartelijke band, die ook na mijn verhuizing/vertrek uit kerkelijk Oegstgeest was blijven bestaan. Zo af en toe kerkte ik ook in Oegstgeest en was het plezierig elkaar te ontmoeten. Toen ik kortgeleden weer eens in De Groene Kerk kwam en Tini daar miste, hoorde ik dat zij al enige tijd ziek was. Mijn voornemen haar spoedig eens bellen en herinneringen op te halen, schortte ik steeds maar op en bij het lezen van het overlijdensbericht moest ik weer zeggen “had nou maar “ .

In de Pauluskerk zaten de collectanten voor de voorganger links van de preekstoel in de tweede rij bankjes achter de diaken van dienst. Wij zaten op één dik lang kussen en konden dan met veel plezier zeggen dat wij het zitkussen weer hadden gedeeld.

Ik hoop woensdag aanwezig te zijn bij de afscheidsdienst en wens jelui allen veel sterkte toe.

Met achting en vriendelijke groet,

Pieter Verhaar

×Close geplaatst op 13 maart 2015 door Pieter Verhaar

Beste familie,
Hier in Portugal hoorden wij van Tiny's overlijden.
Natuurlijk condoleren wij jullie met dit verlies.
Gelukkig heb ik haar voor ons vertrek in januari nog bezocht en dat blijft in mijn herinnering.
Wij hebben haar gekend als een warme hartelijke vrouw die belangstelling had voor anderen.
Zelf heb ik met haar in het bestuur van de N.C.V.B.gezeten en bleven Bondsvriendinnen.
Ik wens U allen veel sterkte toe.

Jan en Marijke Kloosterman.

×Close geplaatst op 13 maart 2015 door Jan en Marijke Kloosterman.

Tini leerde ik kennen na het overlijden van mijn schoonvader. Zij was de familie tot grote steun. In latere ontmoetingen was zij altijd belangstellend en positief. We kwamen elkaar tegen in het Leidse hout bij de tennistoernooien en ook daar was ze een warme persoonlijkheid en belangstellend naar de kinderen en het tennis. We wensen de nabestaanden heel veel sterkte met dit verlies en we hopen dat Tini een voorbeeld voor ons allen mag zijn.

×Close geplaatst op 11 maart 2015 door Rita van der Klein

Beste achternicht en achterneven, Lieve familie Ligtermoet,
Een welgemeende condoleancegroet van
Hans en Jennie (van tante Ali en ome Gerrit van Sophialaan 12)
Bruining-Hamstra

×Close geplaatst op 11 maart 2015 door Jennie Bruining-Hamstra

Bedankt Tini, voor de mooie herinneringen. Je was een hartelijke, warme, meelevende buurvrouw. Ik zal je missen.
Liefs, Fiet Oei-Tan

×Close geplaatst op 11 maart 2015 door Mw. Fiet Oei-Tan

Beste Rogier, Martijn, Lotte en Frits,
Ook namens mijn dochter Didi, wil ik jullie mijn deelneming betuigen bij dit grote verlies.
Ik heb Tini leren kennen bij de NCVB, wij als bestuursleden waren al snel één familie
en dat al meer dan 40 jaar. Ondanks dat de NCVB niet meer bestaat zijn de contacten altijd gebleven, zo vieren wij nog steeds onze verjaardagen met elkaar. Begin januari van dit jaar was zij nog bij één van ons , waar wij allemaal blij mee waren.
Als koster in de Groene Kerk heeft zij de trouwdag van mijn dochter Didi en haar Pieter extra bijzonder gemaakt. De band met haar en hun 3 dochters is steeds gebleven. Als er weer een nieuwe Kerstkaart kwam met de meisjes erop werd hij gelijk in het foto lijstje gezet, en als zij in Oegstgeest waren was er meestal contact met "tante Tini".
Ook heeft zij veel betekend voor mijn zoon Jaap en mijn man Remert, die zij vaak bezocht in hum zware laatste levensmaanden.
Wij zullen haar missen maar haar lach, haar zorgzaamheid en haar grote hart blijft bij ons.
Morgen de afscheidsdienst in haar zo geliefde Groene Kerk..........
Anneke Hoetmer-van der Veen

×Close geplaatst op 10 maart 2015 door Anneke Hoetmer

Beste Frits en familie,

Hiermee wil ik jou en jouw familie van harte condoleren met het overleden van jouw moeder Tini. Helaas kan ik niet persoonlijk aanwezig zijn bij de afscheidsdienst. Ik spreek de wens uit dat deze dienst het begin zal zijn van het opbouwen een dierbare herinnering rondom jouw moeder voor jou en jouw hele familie. Veel sterkte gewenst.

Met hartelijke groet,

Sanne Muijser

×Close geplaatst op 10 maart 2015 door Sanne Muijser

Beste familie Huffnagel,
Namens de Reünistencommissie van de Leidsche en Oegstgeester Hockey Club (LOHC) wil ik mijn oprechte deelneming betuigen bij het overlijden van Tini. Wij zullen haar warme glimlach missen. Veel sterkte toegewenst bij het verwerken van dit verlies.
Ed Patijn, voorzitter Reünistencommissie.

×Close geplaatst op 10 maart 2015 door Ed Patijn

Beste familie Huffnagel,
Vanmorgen heb ik de advertentie in het Leidsch Dagblad aan mijn zuster Tinie Bergsma-van Dijk voorgelezen. Zij was een jeugdvriendin van Tini in Ermelo en woont nu vanwege volledige blindheid al weer zo'n 10 jaren in Bartimeüs aan de Putterweg in Ermelo. Mijn zus vond het mooi zoals jullie haar zorgzaamheid hebben verwoord. Tini en Tinie hebben 10 jaar bij elkaar in de klas gezeten. Van en naar de school in Harderwijk was het soms stevig fietsen tegen de wind in. Mijn zus vertelde me dat zij dan vaak geduwd werd door Tini Ligtermoet, die veel sterker was dan zij. Zelf kan ik me Tini ook nog goed herinneren. Wij groeiden op in een kinderrijk buurtje rond de Sophialaan in Ermelo en er werd in de naoorlogse jaren ontzettend veel op straat en in het bos gespeeld. Iedereen kende iedereen in die dagen. Namens mijn zus wil ik graag haar medeleven overbrengen. Een goede afscheidsdienst in het Groene Kerkje toegewenst!
Jelle van Dijk, Noordwijk aan Zee

×Close geplaatst op 09 maart 2015 door Jelle van Dijk

Beste Rogier, Martijn, Frits en Lotte,
Hierbij mijn welgemeende condoleances met het overlijden van jullie moeder. Het zijn alweer heel wat jaren geleden dat ik haar voor het laatst zag. Maar daarvoor waren er ook heel wat jaren dat ik met grote regelmaat in het huis aan de Faljerilstraat kwam. Jullie vader was toen voorzitter van het Centro Cultural, ik secretaris en rechterhand bij allerhande zaken. Zodoende kwam ik veel in contact ook met Tini. Ik voelde mij dan ook zeer vereerd toen ze mij uitnodigde om met haar te dubbelen in haar tennisclub in Leiden tijdens een openbaar toernooi. Ons optreden duurde slechts één wedstrijd (grotendeels door mij want Tini speelde zeer verdienstelijk). Zo kwam ik voor het eerst in het clubhuis en daarna heb ik een hele merkwaardige ervaring beleefd. Ik droomde in dezelfde zomer een keer dat ik in een ruimte was met een oude sofa en meerdere stoelen, ik meende een wachtkamer. Later ging ik naar huis met de auto, maar eenmaal daar aangekomen, merkte ik dat ik mijn tas was vergeten (mijn (auto)sleutels zaten in mijn jaszak). Snel reed ik weer naar dat gebouw om mijn tas op te sporen, maar helaas, deze was inmiddels verdwenen. Gestolen dus. Toen werd ik wakker en dacht niet meer zo aan die droom, behalve dat deze zo helder was.
Diezelfde zondag belde ik Hans over een bijeenkomst van het Centro en hoorde dat hij nogal bezig was met de gevolgen van een inbraak in het tennisclubhuis. Zorgzame Tini was daar, zoals altijd in de weer geweest en 's avonds naar huis gereden, maar, naar bleek later, ze was haar tas vergeten in het clubhuis. Die nacht was er ingebroken en en o.a. haar tas was toen verdwenen.
Zoals jullie begrijpen, was mijn verbazing groot. Ik had dus die droom gehad ongeveer op het tijdstip dat Tini's tas werd gestolen. Hoe is dat mogelijk????? ik begrijp het nog altijd niet, maar had het er nogal eens over met Tini.
Tini is precies 1 maand na mijn echtgenoot, Robbert Lens, overleden. Beiden waren opgenomen in hospices en ze scheelden slechts 1 jaar..... Veel te jong allebei.
Helaas kan ik a.s. woensdag niet aanwezig zijn, ik wens jullie een mooie afscheidsdienst en veel kracht om het verlies te dragen. Ik zal aan haar en aan jullie denken.
Nogmaals allen van de familie gecondoleerd,
Emilie

×Close geplaatst op 09 maart 2015 door Emilie M.Lens-Fasting

Lieve familie, gecondoleerd met het overlijden van mama, schoonmoeder en oma. Ik heb jullie moeder kort gekend in het hospice, maar ze heeft zo een lieve indruk op mij gemaakt dat ik haar niet zo gauw zou vergeten. Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Laat de Herinnering
een troost zijn.
Voor nu
en in de toekomst.

Len Cohen vrijwilligster van het Hospice Duin en Bollenstreek Sassenheim

×Close geplaatst op 09 maart 2015 door Len Cohen